作者:徐瑞
韵律平仄:仄平仄仄仄,平仄仄平平。|仄仄平平仄,平平仄仄平。|平平仄仄仄,仄仄平平平。|仄仄平平仄,平平仄仄平。
地偏寡迎送,书至慰蹉跎。此世知音少,吾生可悔多。虚怀忘宠辱,遇物任谁何。未了山中约,期君难重过。